Als je denkt dat je Jan Addink even rustig kunt uithoren over alles wat hij de afgelopen 50 jaar bij Van Lente heeft meegemaakt, dan heb je het mooi mis! De één na de andere collega komt even binnenlopen! Herinneringen, anekdotes en grappen vliegen door de ruimte. Opschrijven wat er gezegd wordt is bijna niet mogelijk. Dat heb je met collega’s die al heel lang samenwerken. Zij hebben aan een half woord genoeg.
Jan begon zijn carrière bij Van Lente in juni 1971, als 16-jarige leerling monteur. Eén dag in de week naar school en voor de rest vooral ervaring op doen in de praktijk. Een soort van BBL-traject uit die tijd. Gedreven en leergierig ging hij daarna ’s avonds naar school om verder te leren. Zo groeide Jan snel door naar Chef-monteur.
Leermeester
Collega Yaya Bamba komt binnenlopen! Kijk…., zegt Jan; “Hij is mijn allerlaatste leerling. Yaya komt uit Ivoorkust. De Nederlandse taal moet nog bijgespijkerd worden, maar je kan hem er goed bij hebben. Yaya heeft altijd een grote glimlach op zijn gezicht en toont goede inzet. Én dat is belangrijk!”, Aldus Jan. “Als de mentaliteit en de wil om het vak te leren goed is, dan komt de rest vanzelf.”
Terugdenkend in de tijd, realiseert Jan zich dat hij al gauw 2/3e van de collega’s als praktijkbegeleider het vak heeft bijgebracht. “Ik word gezien als streng, maar rechtvaardig. Recht door zee. Ik heb liever dat ze mij 3 tot 4 keer om uitleg vragen en daardoor een goede installatie aanleggen, dan dat ze het mij 1 keer vragen en het dan fout doen. Knikkend komt een collega binnenlopen; “Ja,…dit herken ik! Je wist altijd waar je aan toe was en ik heb veel van je geleerd.”
Dubben om te stoppen
Jan zat al een tijdje te dubben. Nu stoppen of echt nog die laatste 8 maanden vol maken. “Ik kan niet zo goed gas terugnemen. Het is alles of niets en als je dan wat ouder wordt, dan begint dat zijn tol te eisen.”
Een collega monteur roept bevestigend; “Hij heeft geen rem en gaat maar door. Probeer hem maar eens bij te benen, dat is best pittig.”
Er is veel veranderd in 50 jaar
Jan; “Toen we nog in Gorssel zaten en met +/- 60 man waren, was je soms projectleider, werkvoorbereider en monteur in één. Je voelde je ‘eigen baas’. Jij was verantwoordelijk om het project goed op te leveren. Binnen tijd, budget en kwaliteitsstandaard. Nu zijn al deze taken verdeeld.”
Samen lol maken
“We hebben veel meegemaakt. Ik ken nog wel een paar collega’s die op het project met ongein de randjes opzochten. Zeker toen we wat jonger waren. Of ik dat ook deed??? Dat kan ik me niet meer zo herinneren. Waarschijnlijk wel. Sommige dingen kunnen nu niet meer, want dan komt Dennis onze kwaliteitsmanager ons een tik op de vingers geven,” vertelt Jan lachend.
In de kost
“Vroeger gingen wij nooit in de kost, maar sinds de laatste 10 jaar komt het steeds vaker voor. Onze klanten zitten vaker verder weg, maar vooral het verkeer op de weg is enorm toegenomen. Waar we vroeger ergens een uur over reden, is dit nu al gauw het dubbele.”
Hoezo draadloos
“Mobieltjes hadden we in die tijd niet. Als we naar de zaak wilde bellen dan gebruikte we de vaste lijn van de klant. In ‘71 was ik één van de weinige met een elektrische boormachine. Ja!!!….met draad, want draadloze apparaten en of accuboormachines bestonden toen nog niet. We hadden nog maar net de handboor achter ons gelaten,” knipoogt Jan.
“Productieprocessen gingen van hydraulisch en motor gedreven naar PLC gestuurd. Kilometers kabels legden we vroeger. Nu met alle remote i/o kasten, Profibus, HMI en SCADA schermen is dit vele male minder geworden. Vroeger werd een machine of een proces in werking gezet door verschillende schakelaars om te zetten. Nu doen de procesoperators dat met één druk op de muisknop. Veiligheid en Hygiëne zijn, zeker bij onze groep klanten, sterk veranderd. Vroeger liep je met je gereedschapskist gewoon de fabriek binnen, Nu moet alles clean zijn. Speciale overjassen, haarnetjes of zelfs douchen komt aan de orde. We installeren volgens de EHEDG-norm. 50 jaar terug waren de normen nog niet zo streng.”
Projecten die zijn bijgebleven
“De nieuwe fabriek van DOC Kaas,” die kan ik mij nog goed herinneren vertelt Jan. Een mooi project waarbij je van het begin tot het eind betrokken was bij het opbouwen van een nieuwe fabriek. Dit deden we met 12 monteurs, waarvan 8 leerling monteurs. Dat betekende veel begeleiding, maar het is gelukt. Ik heb daar 2 jaar gewerkt.”
“Het langst heb ik gewerkt voor Melkfabriek Ormet in Enschede. Later Coberco. Nu nog bekent als FrieslandCampina. Nog altijd een trouwe klant van Van Lente. Het pand behoort nu tot het nationaal erfgoed. Hier heb ik echt in het begin van mijn carrière, ergens in de jaren ’70, bijna 6 jaar gewerkt.”
Mijn laatste klus is een project bij Rouveen kaasspecialiteiten. Vanmiddag ga ik daar nog even afscheid nemen van de groep collega’s, waar ik de laatste weken intensief mee heb samengewerkt.
Spandoek projectlocatie:“50 jaar lang moest alles kloppen ….maar nu is het tijd om te stoppen”..
Deze leus spreekt boekdelen! De gedrevenheid en de hoge kwaliteitstandaard sierde Jan. Dit vroeg hij ook van zijn collega’s waarmee hij samenwerkte of begeleide. Recht is recht en krom is krom!
Beste Jan, Namens alle collega’s: geniet van je welverdiende pensioen en dank voor alles!
